Sedację osiąga się przez podanie odpowiednich środków anestetycznych, po których następuje uspokojenie bez wyłączenia świadomości (sedacja płytka) lub z częściowym jej wyłączeniem: pacjent zasypia, ale zachowuje odruchy takie jak połykanie, kichanie czy kaszel (sedacja głęboka)
Mogą z niej korzystać osoby, które z rożnych przyczyn odczuwają paniczny lęk przed bólem związanym z zabiegiem stomatologicznym (dentofobia) lub mają niski próg bólu, dla których standardowe metody znieczulenia bywają niewystarczające. Wprowadzenie w stan sedacji płytkiej lub głębokiej może w niektórych przypadkach znacznie ułatwić wykonanie zabiegu u Pacjenta.